Pengarang membahagikan sajak panjangnya kepada tiga bahagian utama iaitu pendahuluan, kemudian isi, dan akhir sekali penutup.[31][32][33]

Dalam enam rangkap pertama, pengarang memberikan rumusan kandungan puisi yang bertujuan untuk mengajar tatabahasa Arab dan ʾIʿrab mengikut jenis rajaz, iaitu ungkapan yang mudah dihafal oleh pelajar bahasa Arab.[34][35][36]

Kemudian muncul teks syair sebanyak 138 rangkap yang terbahagi kepada empat surah iaitu bab pertama tentang kalimah (bahasa Arab: الجملة), bab kedua tentang preposisi dan postposition (bahasa Arab: الجار والمجرور), bab ketiga tentang perkataan yang luar biasa dalam penghuraian, dan bab keempat adalah tentang frasa khas dalam penghuraian.[37][38][39]

Penulis menyimpulkan puisinya dalam bab penutup, di mana dia memilih enam rangkap untuk meringkaskan gubahannya, memuji Tuhan (Allah) Yang Maha Kuasa dan berdoa kepada Rasul Muhammad.[40]